Dinsdag 21 juli 2015

Daar zijn we weer, eindelijk weer een camping met wifi, of beter gezegd eindelijk weer een camping want we worden inmiddels echte wildkampeerders. Donderdag zijn we vertrokken naar Idre op zoek naar rendieren. Rond de middag kwamen we er aan, even naar de supermarkt, de toeristeninfo en naar het leuke winkeltje dat we nog kennen van de vorige keer. En dan op zoek naar het weggetje met de rendieren, en die kunnen we natuurlijk niet vinden, maar ik zie toch één rendier, een witte met vlekken en een groot gewei maar niemand wil mij geloven…. We keren verderop en rijden terug, geen rendier meer te zien dus de grappen over mijn minder wordende ogen zijn niet van de lucht

. We proberen een ander weggetje, een onverharde, het is een prachtige route met stroomversnellingen en mossen die prachtige patronen hebben gemaakt op de grote stenen maar geen schuddekontjes. We rijden weer terug naar onze eerste weg want daar hebben ze iets nieuws uitgevonden: lägerplatsen, je kunt daar voor zes euro overnachten op de mooiste plekjes, wij hebben er één gezien langs het water, je hebt er een overkapping met vuurplaatsen en stookhout en een droogtoilet, helemaal top!! En wat zien we als we er bijna zijn? Een wit rendier met vlekken en een groot gewei, en zoals ze altijd doen gaat ook deze heel onhandig op de weg rennen voor de camper uit, en jawel met een schuddend kontje. Onze dag kan niet meer stuk!!!

Vrijdag rijden we naar Idrefjäll, een skigebied en vinden een grotere groep rendieren en opeens steekt mijn virus de kop weer op…. Ik wil naar Lapland!!!!!!!!!!!!! De bedoeling was eigenlijk om naar beneden te rijden en een aantal dagen op Radastrand door te brengen bij de Wieringers maar het weer is nogal onbestendig dus dan kun je daar verder ook niet zo veel dus tijd voor overleg. Jacco wil nog heel graag een keer de wildernisroute doen en de kids hebben elk hun eigen wens: Teun wil dan nog wel later naar Rada en daar minigolven en Kim wil naar Oslo, maar daar is later nog tijd voor dus………. de tomtom gaat op Vilhelmina

. Rond 21.00 uur rijden we bij Dorotea Lapland binnen en ik weet niet wat het is hoor maar de bomen zijn hier groener, het licht is mooier, de meren glinsteren anders… het is gewoon Lapland. Geen haast, geen lawaai, geen luxe, alleen wat je nodig hebt en dat in de prachtigste natuur. Hoe mooi Noorwegen ook is, dit hebben ze daar niet. Het valt ook bijna niet te omschrijven en het zal ook vast niet voor iedereen zo voelen maar als ik in Lapland kom verschijnt er een grijns op mijn gezicht die er niet af te slaan is. Het voelt als thuiskomen. Ik maak er vaak grapjes over maar als ik hier ben weet ik het zeker hoor, de ooievaar heeft mij verkeerd bezorgd! Ik denk dat zijn opdracht was: breng haar naar de Vikingen maar aangezien ik 9 pond woog werd ik denk ik een beetje zwaar en toen de ooievaar het bord Wieringen, eiland der Vikingen zag dacht hij… pffff ik ben er ….

We rijden naar de camping in Vilhelmina maar die is eigenlijk vol…. Zoek maar ergens een plaatsje hoor, zegt de eigenaar… we vinden een plekje bijna in het meer met een fantastisch uitzicht, ik laat het gordijntje naar beneden en kijk naar het meer tot ik in slaap val… donker wordt het hier niet, alleen een beetje schemerig. De volgende ochtend doen we nog even een wasje met de hoogst noodzakelijke dingen en dan vertrekken we de wildernisroute op. Net als de vorige keer rijden we hem achterstevoren want dan heb je het allermooiste deel aan het einde. De weg gaat langs bossen en huisjes waar de Samivlag wappert, we eten bij een mooie waterval en drinken koffie op Stekenjokk, de plek waar we de vorige keer hebben overnacht, een oude mijn waar vroeger goud, zilver, koper en zink werd gewonnen. In 1988 is het gebied teruggegeven aan de natuur…. Ook hier ligt nog heel veel sneeuw, de natuur is hier in Zweden nog in lentestand, de seringen bloeien volop en alles is nog fris groen. Hier op Stekenjokk is de natuur nog verder achter want de stukken zonder sneeuw zijn nog niet eens groen zo kort is het geleden dat de sneeuw er af is. Wij rijden dit keer verder naar Stora Blasjön want als ik me goed herinner was daar een afslag naar een Samidorpje met een parkeerplaats waar je kon overnachten en gelukkig het klopt, 7 km over een smal weggetje en dan ben je bij Ankerede het Samidorpje, er is zelfs stroom voor wie het wil gebruiken en een toilet met douches en niemand die daar iets voor terug verlangd. Misschien is dat het wel wat mij zo aantrekt in Lapland. De mensen delen gewoon wat ze hebben en hoeven daar niets voor terug, alleen wat vriendelijkheid in de vorm van hej hej of even zwaaien. De volgende ochtend beginnen we aan het tweede en laatste deel van de wildernisroute, de onverharde wegen, de wegen die in de winter zijn afgesloten, dat zijn de mooiste

. En dan komt er bij Strömsund een einde aan dit wildernisavontuur en moeten we weer terug naar beneden. We rijden naar Nusnäs, een flink eind tuffen en overnachten op de parkeerplaats bij de dalarnapaardjesfabriek die we maandag willen bezoeken. Het is 19 graden met een zonnetje dus eten we buiten aan één van de picknicktafels en genieten, met volle teugen!!!

Om 10.00 uur staan we de volgende dag in de paardjesfabriek en nemen natuurlijk een paar exemplaren mee voor thuis, we rijden nog even naar Mora voor de bevoorrading van verse producten en dan op weg naar Rada. En daar staan we nu een dagje op rust, even wassen, douchen en uitrusten want morgen gaan we naar Oslo. Kims wens voor deze vakantie. We hebben een camperplek gevonden aan de jachthaven en het lijkt er op dat het een moeder-dochter dag wordt want toen Kim bekend maakte wat ze graag wilde zien haakten de mannen spontaan af, de cultuurbarbaren!! Ze wil graag naar Vigelandpark, een beeldenpark dat ook op mijn verlanglijstje staat. Allemaal gemaakt door Gustav Vigeland, het zijn allemaal beelden van blote mensen die de levensloop uitbeelden. Ook de nationale galerie staat op het programma, hier hangt kunst van Noorse kunstenaars maar ook van van Gogh, Monet, Picasso en anderen en als er nog tijd over is een bezoek aan de Kathedraal en even kijken bij het koninklijk paleis. Wij gaan ons wel vermaken

. Donderdag bezoeken we Drobak, de woonplaats van de Noorse kerstman en Fjällbacka een mooi kustplaatsje waar we eerder zijn geweest en waar we allemaal graag nog eens naar terug willen. En dan moeten we toch echt richting boot We overnachten in Helsingborg zodat we de volgende dag op tijd kunnen varen, dan Denemarken doorrijden naar Rodby waar we naar Duitsland varen. We overnachten op de camperplek bij het strand in Puttgarden en zaterdag rijden we naar huis…..

Groetjes JPKT en Campie