campie-jpkt.reismee.nl

Stockholm

Flessen gevuld, broodje gesmeerd en plattegrond mee, we kunnen op pad. Het is een kleine kilometer lopen naar het metrostation waar we dagkaarten kopen. Daarmee mogen we 24 uur in de metro, de bus en sommige veerboten. Het is heerlijk weer, 23 graden met een zonnetje, precies goed. Na een minuut of 20 met de metro komen we aan bij Gamla Stan, het oude stadsgedeelte van Stockholm. Het ziet er mooi en authentiek uit met zn straatjes met oude stenen en kinderkopjes. De gebouwen zijn prachtig met veel beeldhouwwerk en mooie warme kleuren. In de panden zijn voornamelijk cafeetjes, souvenirwinkels en her en der een galerie gevestigd. Heel gezellig om doorheen te wandelen. Dat doen ook heel veel Chinezen en Japanners want overal zie je reisleiders met een bordje in de lucht waar een kudde mensen met selfiesticks achteraan loopt. Ik word altijd blij van deze oosterse mensen want ze zijn altijd vrolijk en enthousiast over alles wat ze zien. Wij klimmen naar de kerk, niets loopt hier namelijk vlak, het is klimmen of dalen, goed voor de bilspieren ;) We kunnen de kerk niet in want er is een dienst aan de gang dus lopen we er een rondje om heen, het is een imposant gebouw. We slenteren verder en lopen langs een winkeltje waar kleurrijk servies in de etalage staat van een kunstenares. Geef iemand wat vrolijkheid kado staat er bij. Nou vrolijk wordt je er zeker van. Het is beschilderd met lavendel en andere bloemen in echt prachtige kleuren. Maar een bord van 35 euro, wat ik op zich nog niet eens heel duur vind voor handgemaakt servies, durf ik niet te gebruiken met Teun en Jacco in huis :)  We lopen door en komen bij het koninklijk paleis, echt een enorm gebouw. Er staan 2 soldaten met een geweer van 100 jaar geleden op hun schouder. Een man en een vrouw. Iedereen wordt achter de touwen gestuurd want de wisseling van de wacht staat te gebeuren. Nou die vrouw heeft slecht geslapen of ze is ongesteld want alle mensen wat een humeur heeft die zeg. Zelfs tegen de kindertjes is ze niet aardig. Met strakke armgebaren en een nog strakker gezicht wordt iedereen aan de kant gedirigeerd. We wachten en wachten en dan horen we muziek en verschijnt er een muziekkorps te paard. Ze dragen blauwe pakken en glimmende helmen en daar achter komen de wachten te paard. Dit zag ik niet aankomen maar wel helemaal leuk met paarden erbij en alles blinkt en glimt je tegemoet. Voor de rest vindt het gebeuren plaats op de binnenplaats die wij helaas niet kunnen zien maar de paarden komen nog een keer langs met dit keer de wachten er naast. Wij houden het verder voor gezien en lopen naar de zijkant van het gebouw waar we ons broodje eten. Als de magen gevuld zijn zetten we koers naar het smalste steegje van Stockholm en die is echt heel schattig. Het loopt met tredes naar beneden waar je uitkomt in een winkelstraat. Ook hier zijn weer de reisleiders met hun volgelingen maar het lukt ons om een mooie foto te maken. De jeugd duikt een sience fiction boekwinkel in, Jacco gaat gebouwen kijken en ik slenter in mn uppie langs de winkeltjes. Ik zie vikkingbeeldjes, tomtebeeldjes, dat zijn kerstgnoompjes met rode mutsjes, alles van Pippi Langkous en heel veel Moominspulletjes. De Moomins zijn een soort witte nijlpaardachtige wezentjes die allerlei avonturen beleven en de kindertjes leren wat goed is en wat slecht. Ze zijn bedacht door een vrouw in Finland. Ik heb onlangs een stuk over haar gelezen in de Flow. Ze is nu in de 80 en leeft teruggetrokken op een eigen eilandje in Finland. Ik ken de Moomins van een Nederlandse tekenfilmserie en ben fan van deze figuurtjes. Toen ik met Kim in Londen was kwamen we ook een Moominshop tegen. Ik moet altijd even kijken... De straat komt uit aan de voorkant van het paleis waar ik neerstrijk op een bankje in de schaduw want t is best warmpjes. Even in de app waar we alle 5 inzitten doorgeven waar ik ben dan kunnen we verzamelen. Jacco is op het plein en komt naar mij toe en de rest staat aan de achterkant van het paleis en komen er ook aan. Ondertussen komen er weer een paar wachten langs die halthouden bij de trap. Even later komen er nog een paar die zich er bij voegen en dan gaan ze gezamelijk, stampend in de maat, de trap op. Het is leuk om te zien maar dit valt echt niet serieus te nemen. Maar tradities zijn er om in ere te houden en vermakelijk is het absoluut. Er loopt een meisje langs met lang blond haar en zo'n tiroler jurkje met schortje maar dan in de Zweedse kleuren. Ze loopt met een hondje en even later komt er een man met een roze mandoline bij. Nee mensen, ik heb geen geestverruimende middelen gebruikt, ze lopen er echt, Jacco ziet ze ook!! Verderop staat een vrouw te filmen, aha. Die zien we volgend jaar bij het songfestival volgens Jacco, ze maken alvast een promotiefilmpje. Wie weet :) We zijn inmiddels compleet en lopen richting het nieuwe stadscentrum. Hier zitten de meer bekendere winkelketens zoals: H en M en intersport. We zijn dorstig geworden en het water is op dus gaan we op zoek naar een frisje. Tegenover het Kultuurhuset is een Burgerking met terras, dat ziet Jacco wel zitten want daar hebben ze grote bekers dus daar ploffen we neer. Jacco en Teun gaan drinken halen en ik kijk een beetje om me heen. Er staat een getinte man in een schotse kilt met dreadlocks in zijn haren, een stuk of 30 piercings in zijn gezicht, op zijn rug een trekkersrugzak en aan zijn voeten hoge wandelschoenen met bontjes eroverheen. Boeiend! Er komt een vrouw van een jaar of 60 met halflang rood haar, maar dan van dat vale rood als een clown. Ze heeft een strakke glimmende zwarte broek aan, omhelst de man in de kilt en begint een vrolijk gesprek. Ik denk dat het over motoren gaat want de man maakt zo nu en dan geluiden of de hele Satudara moterclub voorbij komt. Maar deze twee zien er nog vrij helder uit. Vlak naast me staat een groepje van 5 mannen en een vrouw. De vrouw is ook nog wel helder maar de rest is zo stoned als een garnaal en aan de lucht die om hen heen hangt hebben ze ook de nodige alcoholische versnaperingen op. De antiliaanse man uit het gezelschap trekt zijn shirt uit en probeert zijn te grote onderbroek weg te proppen onder de band van zijn spijkerbroek. Het gaat allemaal niet zo soepel en er komt steeds meer van zn blote billen in beeld. Verderop probeert één van de andere mannen, die de ene broekspijp van zn vieze spijkerbroek in één slag heeft omgeslagen tot over de knie, een dikke sweater aan te doen maar dat lukt niet. Zijn wazige collega helpt hem en vervolgens gaat er ook nog een leren jack overheen. Zeker aan een nieuw shotje toe dat ie het zo koud heeft. Jacco en Teun komen inmiddels met het drinken aan en weten te vertellen dat er wordt gedealt in de Burgerking. Joh wat een verrassing. Er voegen zich steeds meer mensen bij het groepje. Een magere vrouw met een verlopen hoofd, een kort rokje met een blouse en hoge hakken. Zo weggelopen uit de tippelzone en aan haar opgewonden gedrag te zien toe aan een nieuwe dosis. Dan verschijnt er een donkere jongen behangen met goud, dure kleding en een tasje om zijn schouder. Iedereen is zeer geïnteresseerd. Goh wat zal er in het tasje zitten dan? Het clubje komt het terrasje op en neemt plaats aan een tafeltje. Opeens heeft de antilliaanse man een laptop!? Teun kijkt ook verbaasd. Wtf dat komt vast niet uit zn armoedige gescheurde groene plastic tasje. Jacco gokt dat het om een betaling per bank gaat en dat hij daarna zijn felbegeerde rotzooi krijgt. Joh dat die dealer nog geen mobiele pinautomaat heeft. Ik vind het vermakelijk om te zien en ondanks de duistere praktijken die kracht worden bijgezet door de groep duiven die het winkelcentrum in en uitvliegen al waren het de birds uit de horrorfilm van Alfred Hitschcock, voelt het totaal niet bedreigend. Maar ik snap wel dat je hier als restaurant niet blij mee bent. Onze bekers zijn leeg en we lopen naar de trap naar het centrum. Daar zit de tippel mevrouw en ze verkeert duidelijk in hogere sferen. Bovenaan staat een politie auto met 3 man op de uitkijk en 2 man die een jongen aan het fouilleren zijn. De jongen heeft een grote grijns, zo'n grijns waarvan ik me kan voorstellen dat je m als politieman eraf wilt meppen. Wij lopen verder en op nog geen drie meter vanaf één van de uitkijkagenten geven twee jongens elkaar een snelle highfive. Wij lopen op nog geen meter afstand van de twee en zien dat tijdens de highfive er een klein pakketje wordt doorgegeven. Wat zou dat nu zijn? Als we bij het zebrapad wachten tot het licht groen is kijk ik om en zie dat de jongen weer los is gelaten en de politie vertrekt. Schijnbaar de verkeerde gepakt. Er lopen er zeker 20 die drugs gebruiken of verhandelen. Ga in burger een uurtje bij de Burgerking op het terras zitten en je hebt alles uitgezocht... Jacco gaat een stuk lopen naar een eilandje met oude schepen. Stockholm is gebouwd op 14 eilanden dus eilanden genoeg. Wij slenteren langs de winkels en gaan een broodje eten bij de Subway en dat duurt heeeel lang. Het meisje achter de toonbank schijnt erg traag te zijn en voortdurend op de klok te kijken hoor ik later van Teun. Ik wacht op het terrasje en kijk mensen. Naast me zit een pijp rokende man met een boek op schoot en een flesje drinken. Mensen lopen hier af en aan op weg naar het centrum. Er komt een man op een damesfiets langsgefiets op de stoep. Hij lijkt op Wallander in zijn jongere jaren en is keurig gekleed in pak. Achterop zit een kinderzitje zonder kind en hij fietst 10 meter bergop en 10 meter bergaf en dat 6x. De man naast me kijkt ook op met vragende blik. Wallander is ondertussen druk aan het bellen. Uit zijn oren steken twee oortjes zonder snoer eraan. Ik zag het in de winkelstraat ook al bij een oudere man. Het ziet eruit als twee geknakte sigaretten. Ik vraag het aan Teun als hij eindelijk terug is met de broodjes en het blijken hypermoderne draadloze oortjes van Apple te zijn die opladen als je ze in het doosje stopt. Honderdzestig euro per setje!!! Je zal er maar één verliezen. Wallander is inmiddels bergaf vertrokken en wij peuzelen ons broodje op. Er komt een jonge man aangerend de Subway in, die heeft zeker trek. Ik kijk door het raam en zie hem de personeelsdeur ingaan. Nou als hij zo hard werkt als hij rent is het zeker een vooruitgang voor de service. Als we onze broodjes op hebben lopen we nog een stukje door de winkelstraat en dan richting de boulevard want we hebben ondertussen contact gehad met Jacco en die zit daar bij een parkje. Voor één van de winkels staat een oudere man operaliederen te galmen en een stukje verderop staat een man met luide stem een boek voor te lezen, ik hou er van. Heerlijk hoe iedereen zijn eigen ding doet. Aan het einde van de straat zitten twee jonge dames met een viool en een cello en wat ze spelen klinkt echt leuk. Verderop belanden we in de P.C.Hooftstraat van Stockholm met merken als  Gucci, Prada en Chanel. Bij de deur staat een bewaker die klanten naar binnen en buiten laat. We gluren wat in de etalages en ik zie eigenlijk niets wat ik mooi vind. Maar goed, ieder zijn smaak. We vinden Jacco en kijken naar een straatartiest die mooie bellen blaast door twee touwen aan stokken te bewegen. We wandelen de boulevard heen en weer waar alleen maar chique restaurants en hotels zijn gevestigd met er tussen mooie straten. Stockholm is een ruime stad met mooie gebouwen en om elke hoek weer een verrassing. De kids willen ook nog graag kijken op het eilandje van de oude schepen en dan met name bij de brug met de gouden kroon. We lopen die kant op en kopen onderweg een ijsje. Al met al weer een pittige tippel. Ik plof neer op een bankje aan de kade en ook Jacco gaat niet mee. Daar gaan de 3 musketiers weer op avontuur. Wij kijken naar de boten, ze hebben hier nog ouderwetse stoomboten met fluit, nostalgie. Achter ons draait een dj muziek bij een chique hotel en ik geniet van de passanten en wat ze aan hebben. Overal zie je mensen met grote vuilniszakken vol met lege petflesjes en blikjes. Hierop zit nl 10 cent statiegeld en de toeristen gooien deze weg. Deze mensen halen ze uit de vuilnisbak en leveren ze in om zo wat bij te verdienen. Echt enorm hoeveel het er zijn. Ik ben al diverse mannen tegen gekomen en hier loopt een vrouw met een oude wandelwagen vol met zakken. De man die ik hier zag lopen had een speciale haak van ijzerdraad gemaakt zodat hij niet met zn handen in de vuilnisbak hoefde te graaien. De kids zijn weer terug en we lopen richting metro, een stukje voorbij het metrostation horen we muziek en zitten mensen te kijken. Even op onderzoek uit, het blijkt een concert te zijn met klassieke muziek, wat een gezelligheid. We pakken de metro, lopen onze kleine kilometer naar de camping, dit keer bergop, pfff de beentjes zijn al zo moe, en ploffen neer in de camper. Wat een topdag, wat een topstad en wat een topcamping als uitvalsbasis. We hebben slechts een klein gedeelte gezien dus hier komen we zeker terug....

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!