We hebben een wijziging in de route. De bedoeling was om van Rosslare weer naar fishguard te varen, beneden in Ierland maar we weten ook dat Teun een hele grote wens heeft. Een rondleiding in het stadion van Liverpool. Nu kun je vanuit Dublin naar Holyhead varen en van Holyhead naar Liverpool is 162 km dus goed te doen. We hebben een flexticket geboekt maar wel een retour en op het account lukt het niet om om te boeken dus waag ik er een telefoontje aan. De mevrouw gaat even kijken, er is plek maar we moeten wel bijbetalen, dat snap ik want het is een langere vaart. 45 euro kost het om het te veranderen, nou mevrouw graag dan hoor. Dusssss zo gebeurt het dat wij zaterdag 3 augustus om 8 uur s'morgens gaan varen. We moeten een uur van tevoren ingecheckt zijn en nog een half uur rijden en nog tijd incalculeren voor zoeken of andere vertraging dus 6 uur vertrekken hebben we bedacht. Dus 5 uur de wekker. Pfffff en dat noemt men vakantie? Maaaar er is iemand heul erg blij hier in de camper. We rijden van onze illegale grasplek naar de poort, mn konijntje is nog niet wakker helaas. Er staat al een camper op de parkeerplaats met 2 mensen voorin. Vol verwachting kijken ze wat wij gaan doen. Ik spring uit Campie en toets de code in en ja hoor het hek gaat open. Snel start de andere camper en rijdt achter ons aan. Die was denk ik vergeten de code te vragen. We zetten koers naar de boot, daar aangekomen is het erg slecht aangegeven welke terminal je moet hebben dus we gokken op 3. Fout, we komen uit bij een vrachtschiphaven en de man uit het hokje komt uitleggen hoe we naar terminal 1 en 2 moeten rijden. Stenaline is terminal 2 en inderdaad, het staat aangegeven op de weg dus we volgen. We zitten kant en klaar met idkaarten en paspoort, ik heb het boekingsnummer opgeschreven en de mail staat open op Jacco's telefoon. Op naar het hokje. De mevrouw zegt: van Sinderen, nou iets wat er op lijkt want het is schijnbaar een moeilijke naam in het Engels. Joh, ze kennen ons hier, das leuk. Ze noemt onze namen op, ze doet in ieder geval haar best en ik herken ze hoor. Ze vraagt of we allemaal aan boord zijn en of we allemaal Nederlands zijn. Jazeker, en door mogen we naar rij 20. Geen enkele controle, geen id, geen keukenkastjes, geen motorkap die open moet. Maar we gaan naar Engeland en die willen alles controleren, misschien hebben we wel een vluchteling aan boord die naar Ierland was gezwommen en zo in Engeland probeert te komen. De Engelsen zijn doorgaans erg bang maar niet voor Ierland schijnbaar. We staan om 10 voor zeven in de rij, tijd om te ontbijten en mensen te kijken. Naast ons staat een Spaanse vrachtwagen, de chauffeur heeft zijn vrouw mee, gezellig. Of zijn minnares dat staat niet op haar voorhoofd en mn spaans is te slecht om het te vragen. Hij is wel nerveus hoor, rookt 3 peuken in een kwartier, in die tijd heb ik net mn brood op. Verderop loopt een opa met een kind van een jaar of anderhalf op zijn arm. Het arme kind vindt het natuurlijk ook veel te vroeg. Kind weer in de auto, opa in de auto, behhhhhh, mama uit de auto, kind uit de auto, rondje lopen, kind in de auto, mama in de auto, behhhhhhhh, papa uit de auto, kind uit de auto, rondje lopen, kind in de auto, papa in de auto, behhhhhh, opa uit de auto, kind uit de auto, rondje lopen..... wil bijna vragen of ik even in moet vallen, wij hebben speelgoed, boekjes en snoep, maar ze mogen de boot oprijden. Iedereen mag de boot oprijden, behalve wij, de bussen mogen, de vrachtwagens mogen, de mevrouw met de te blonde haren die net nog de je mag aan boord meneer stond uit te schelden mag en wij mogen nog steeds niet. En dan... jaaaaa.... wij mogen ook, bijna als aller laatste mogen we ook de boot op. We staan op het onderste dek en de boot blijkt nog lang niet vol te zijn. Het is ook wel een hele grote hoor. En de Ierse zee is zo glad als een biljardlaken, speciaal voor mij, ik heb goede connecties met Neptunus en hij was bereid vandaag zijn vork stil te houden. Dat waardeer ik zeer. We komen na 6 trappen (hijg hijg) op de restaurant etage waar je kunt zitten gedurende de vaart. Iedereen zit aan een zwaar engels ontbijt, compleet met witte bonen in tomatensaus en vette worst. Ik moet er niet aan denken zeg maar het wordt met smaak naar binnen gewerkt. We vinden nog een lege tafel en schuiven aan. Iedereen doet zijn ding. De kids kaarten, Jacco leest de digitale krant en ik muis. We eten wat en we drinken wat en de tijd vliegt voorbij. Voor we het weten rijden we de boot af, zullen we dan nu controle krijgen. Het duurt 3 kwartier voor we het haventerrein af zijn. We zijn in die tijd 2 x tussen grote røntgenplaten doorgereden maar verder geen controle. We zetten koers naar Liverpool, je schijnt bij het stadion te mogen overnachten, dat zou mooi zijn. Er is een heel groot parkeerterrein en je mag er inderdaad overnachten maar we hebben wat rondgereden door de wijk op zoek naar de parkeerplaats en we hebben boodschappen gedaan bij de locale Aldi en even rondgekeken op de parkeerplaats waar lachgaspatronen liggen en in het aangrenzende park en het voelt niet goed om hier te slapen. Overdag is prima maar slapen nee. Jacco heeft nog een plek op de haven gevonden, tuurlijk een haven, dus zetten we tomtom daar op. 20 minuten rijden en daar is het. Er lopen allemaal verkleede mensen met kapiteinspetten, de jachtclub binnen, feesie? Het staat vol op het campergedeelte, er staat een personenauto tussen die er niet mag staan maar ja.... we vragen aan een vrouw die enthousiast zit te zwaaien in haar camper en inmiddels komt ook de buurman erbij. Jaaa die auto he, die hoort daar niet. De man vraagt wat we in Liverpool doen en ik vertel dat Teun naar het stadion gaat morgen. Nou dat is het toverwoord hoor. Hij hijst zijn broekspijp op en zijn hele onderbeen is bedekt met een tattoo van het liverpool logo. Naast de man staat een kleine bus, we moeten de camper daar maar even voorzetten tot de auto weg gaat dan kunnen we daar staan. Hij loopt mee naar de automaat voor een kaartje en vertelt dat hij glazenwasser is en alle ramen van de gebouwen in deze wijk lapt dus hij staat hier langere tijd. Ook de vrouw uit de andere camper staat hier al langer. We zijn terecht gekomen in de Gipsycommune maar hier voelt het goed om te staan voor de nacht. Veel engelsen hebben zo'n nepsigaret, met vloeibare vulling om te roken. De kids hebben het daar steeds al over. Nu zie ik de zoon van de glazenwasser aan zo'n ding in pijpvorm lurken dus ik zeg: kun je ook aan een pijp fappen? Zo noemen ze het de hele tijd. Kim en Gideon barsten in een onbedaarlijke lachbui uit en ik vraag waarom. Mam dat noem je vepen niet fappen. Fappen is als een man masturbeert dus het is heel raar om te vragen of je een pijp kunt fappen. Pffff al die nieuwe termen, je raakt de weg kwijt hoor maar ik weet wel dat ik het woord fappen maar ga schrappen. Weer wat geleerd. We gaan lekker slapen, de auto is inmiddels weg dus we zijn verhuisd naar de overkant. Welterusten Liverpool...