we zijn nu al weer zo'n 5 weken thuis en geloof het of niet maar ik moet nog steeds wennen....

17 augustus zijn we vertrokken vanaf rada strand en naar de westkust van zweden gereden, we bezochten fjalbacka, echt een prachtig kustplaatsje, we overnachtten in een stadje op een industrieterrein met meerdere campers. een duits clubje speelde accordeon en zong zeemansliederen...helemaal gezellig!

de volgende dag komt het onvermijdelijke moment.... het verlaten van zweden...... weemoedig kijken we hoe de achtersteven van het schip sluit en hoe de motoren grote bellen blazen in het water.......... en dan varen we weg, zweden wordt steeds kleiner en mijn tranen zitten steeds hoger.... belachelijk natuurlijk want we hebben prachtige weken gehad en we gaan terug naar ons prima huis in onze prima buurt maar ik kan er niets aan doen...... ik wil niet terug!!!!!!!!!!!

als we denemarken in rijden is het meteen al raak.... file.... dat werkt niet positief op mijn stemming.... geen elanden meer, geen rust...... bah! we halen de boot naar puttgarden van 20.00 uur en er gaat zelfs een trein mee ann boord, een bijzonder gezicht. rond 21.30 komen we aan bij de camperplek in puttgarden die we de heenweg ook hadden aangedaan.

we vertrekken zaterdag al vroeg op weg naar huis en het is heet, 26 graden, even wennen hoor.... rond de middag rijden we nederland binnen, het voelt alsof we weer in madurodam zijn... ik probeer niet zo negatief te zijn maar het lukt me niet echt... had ik vroeger op vakantie heimwee naar huis, nu heb ik heimwee naar zweden...het kan verkeren. dit is denk ik voor een groot deel te danken aan campie, die ons een gevoel van thuis en geborgenheid geeft, alles bij de hand en ook dit jaar heeft hij ons weer 9000 km rondgereden zonder problemen... een lekke band bij rada, dat is alles.......... geweldig

en stiekem mijmeren we over volgend jaar, ik zou het liefst weer naar lapland gaan maar ja er is meer te koop in de wereld en zolang de kinderen mee op vakantie gaan ( hopelijk nog heel lang ) willen we zezo veel mogelijk laten zien. een ding is echter wel duidelijk, geen massatoerisme, geen hutje mutje... misschien wel engeland en schotland? we hebben weer een heel jaar om ons in te lezen...lekker hoor.....

maar toch mis ik lapland!