Het is zoals beloofd weer warm en we doen s'morgens lekker rustig aan. Rond een uur of één vertrekken we naar het boomkroonpad want daar is vanmiddag een roofvogelshow, Het is 1 km vanaf de camping dus we gaan lekker fietsen. Het is een super leuke show maar we zitten een beetje achteraf en teun vindt het heel jammer dat hij niet is uitgekozen om een vogel vast te houden. Om half vier is er nog een show dus als het publiek van de eerste show weg is schuif ik door naar voren, Er staat een picknicktafel helemaal vooraan tegen het touw en nog in de schaduw ook. Jacco, Kim en Teun gaan nog even het pad tussen de boomtoppen lopen en ik maak een praatje met de valkenier die bij me aan tafel komt zitten om ook even af te koelen. Het is spannend met de vogels vandaag want door de warmte zijn ze geneigd een plek in de bomen te zoeken om te schuilen voor de hitte en daardoor kan hij niet alles doen wat hij normaal doet. De Amerikaanse zeearend durft hij niet te laten vliegen vandaag, deze zit ruim in zijn vetjes en zal zeker wegvliegen omdat hij het eten van de valkenier niet nodig heeft om zijn reserves aan te vullen. Dat is nl de enige reden dat vogels naar hem toe komen vertelt hij, niet omdat ze hem zo aardig vinden of zo. En dan als hij de eerste vogel, een Amerikaanse woestijnbuizerd tevoorschijn haalt en vraagt wie hem vast wil houden, wordt Teun uitgekozen. De vogel zit op een paaltje, Teun krijgt een handschoen aan en een kuikenpootje als lokaas en jawel daar komt ie, bij Teun op z'n hand. Ik snap het hoor dat Teun dat leuk vindt. Jacco krijgt rustig de tijd om een foto te maken, helemaal super! Na een aantal keren vliegen gebeurt waar de valkenier al bang voor was, de buizerd verdwijnt in de bomen en hij moet heel wat gefluit en zwaaien met een kuiken aan de dag brengen voor hij weer terug komt.... de boef. De tweede vogel is een roodstaartbuizerd en nu word Kim uitgekozen als aanvliegpunt, deze vogel is wat groter dan de eerste en heeft een roestbruine (rode) staart. Er volgt nog een karakara die over de grond rent en stukjes kip van schoenen pikt en de zeearend wordt alleen even geshowed. Als laatste laat hij een uilskuiken van 13 weken los, wat een schatje, wel een groot schatje hoor...... Als afsluiting eten we nog even een verfrissend ijsje en dan fietsen we weer terug. Het begint in de verte al te rommelen maar vooralsnog komt het nog niet dichterbij. We drinken nog koffie buiten en ook eten lukt nog maar als we met de afwas bezig zijn barst het geweld los en vluchten we de camper in. Het dondert en het bliksemt en het slaat niet al te ver weg in want het is flits en meteen klap en de wolken breken open en in een kwartier staat het hele veld blank, mensen gaan schuilen in hun auto en tenten staan blank en wie verschijnt daar aan de horizon? Maarten de boswachter.... met een schep in de hand komt ie aangestormd om te helpen geultjes rond de tenten te graven en de mensen die niet meer in hun tent kunnen slapen omdat alles nat is mogen overnachten in de werkschuur van Staatsbosbeheer als ze willen...... Ik zeg toppie!! Jacco heeft zijn mobiele opvouwschepje uit dienst mee en helpt de buurman een handje met geultje graven maar het mag niet baten, het water kan niet weg, gelukkig blijft het onder het grondzeil maar ze kunnen er niet in slapen en dus besluiten ze naar huis te gaan om te slapen, Ze wonen in Zwolle dus dat is te doen. Een ander gezin heeft wel alles nat en besluit ook thuis te slapen in Deventer. En wij.... wij zijn mazzelaars want wij hebben campie en die laat geen druppie regen naar binnen. De vuurkuil is een zwembad geworden, de banken drijven in het rond en de kids dansen door de plassen ( en dit grote kind kan het ook niet laten om door de plassen te stampen op blote voeten ). Het blijft de hele nacht regenen maar het koelt wel lekker af......