Woensdag 15 juli 2015

Zondag zijn we naar Flam gereden en waren we de familie mol de mol want van de 200 km hebben we er 41,7 onder de grond gereden. Van de ene tunnel in de andere. En het meest bizarre was dat we twee tunnels tegenkwamen met in het midden een megarotonde met drie afslagen, echt heel surrealistisch. En wat een puin zal het opgeleverd hebben en dat moet allemaal die tunnel uit en dan via de smalle bergwegen worden afgevoerd, een knap staaltje werk! We komen al op tijd aan bij de camping in Flam, we checken in en mogen op terras 5 gaan staan, we hebben een mooi uitzicht op de Flamsbana, een treintraject door de bergen en op de haven waar cruises vertrekken. We drinken koffie in het zonnetje en bekijken daarna het centrum van Flam (4 souvenirwinkels en een supermarkt :)) en kopen wat leuke dingetjes. We zijn op onze tocht naar Flam nog langs een stuivende waterval gekomen, de latefossen waterval maar het is erg lastig om ergens te stoppen in de bergen. Het lukte ons een plekje te vinden en het is echt een enorm natuurspektakel, je staat gewoon in de motregen van de waterval, heel apart… we maken hier zoveel mee op een dag dat onze netvliezen overspannen raken van alles wat we zien, er is werkelijk geen plekje dat niet mooi is, altijd heb je de bergen, stroomversnellingen, sneeuw op de toppen, watervalletjes maar ook altijd heb je de drukte want iedereen gaat over die ene weg door de bergen en alle campings zijn hier doorgangscampings dus niet het soort waar je meerdere dagen blijft. Ook wandelen is hier niet echt een optie, er zijn wel enkele wandelpaden maar die zijn erg stijl en voor de rest wandelt men op de weg waar ook de auto’s rijden. Dus ja zo heeft elk voordeel ook z’n nadeel of liever elk nadeel ook z’n voordeel om met Johan Cruijff te spreken:). Voor ons wegen de voordelen van het betoverende landschap nu nog zwaarder dan de nadelen maar we zijn het er wel unaniem over eens dat we richting Zweden gaan want daar is toch het voor ons ultieme gevoel van buitenleven. En het ontbreekt hier aan gezellige winkeltjes, wat Kim dan weer erg jammer vindt. Zelfs in de grotere plaatsen heb je alleen een supermarkt en hooguit een souvenirwinkel en als je het heel erg treft een supermarkt met kledingafdeling. Dus ja voor vrouwen is dat natuurlijk wel een beetje behelpen:). Maar zoals ik al zei, de natuur hier is dat alles meer dan waard. Maandag besloten we i.p.v. de 24,6 km lange tunnel van Aurland naar Laerdal de 42 km lange oude bergpas te nemen en daar hebben we zeker geen spijt van, ongelooflijk zeg wat een route, het begon met een flinke beklimming over een smal weggetje (hier reden voorheen dus ook vrachtwagens twee kanten op!!!). Bovenaan werden we beloond met Stegastein uitzichtpunt met uitzicht over de fjord, fenomenaal!!! En verderop kwamen we terecht in een soort poolexpeditie, sneeuwwallen die boven de camper uitstaken, hele sneeuwvelden, het zou me werkelijk niet verbaasd hebben als er een ijsbeer was langsgekomen. Niet te bevatten, 13 juli en we maken een sneeuwpop!!!! Elke foto die we van deze plek hebben genomen doet te kort aan hoe het was. Dit kun je gewoonweg niet in een plaatje vangen. Het totaal van wat je ziet, ruikt, hoort (stilte) en voelt (blote voeten in de sneeuw) is niet te beschrijven maar staat wel voor eeuwig in ons geheugen gegrift. Het is een soort filmpje in een laatje in je hoofd waar je op momenten dat je je minder goed voelt even naartoe kunt ontsnappen :). Aan het einde van deze bergtocht kwamen we op een soort doorgaande grotere weg terecht maar dat duurde niet lang want hop daar ging het weer naar boven over alweer een smal weggetje met 10 haarspeldbochten achter elkaar, en weer meters sneeuw en bevroren waterplassen waarvan de bovenkant aan het ontdooien is en dat geeft het water een onbeschrijflijk mooie ijsblauwe kleur die ik zo op mijn muren zou smeren…. Schitterend!!!! En alsof ons geheugen nog niet vol genoeg is voegen we er nog de prachtigste berghuisjes op de meest afgelegen plaatsen aan toe en langlaufende mensen. Af en toe heb ik echt het idee dat we in een droom rijden. Kim en ik filosoferen over de berghuisjes. Als ik ooit nog de tijd vind om een boek te schrijven dan is dit de uitgelezen plek, heerlijk afgezonderd. We bedenken dat we ons hier wel kunnen laten opsluiten voor een weekend met iemand met wie je graag eens van gedachten zou willen wisselen. Voor Kim zou dat Nelson Mandela zijn maar dat behoort helaas niet meer tot de mogelijkheden. Ik zou er wel een weekend met Poetin willen verblijven, ben wel benieuwd hoe die man op die aparte ideeën komt en zou hem graag mijn visie op het leven willen geven. We weten heus wel dat dat uitgesloten is maar we mijmeren toch lekker verder… dat roept deze omgeving ook op… lekker mijmeren :). En dan belanden we weer in het dal bij Lom met zowaar een hele grote supermarkt. We rijden door naar Bismo waar de camping is. Een echte prima doorgangscamping…..

Gisteren zijn we vertrokken naar Lillehammer waar een camperplek naast de olympische skischans is en onze bedoeling is daar te overnachten. We komen er om kwart voor drie aan in de stromende regen en zien het niet zitten hier zo lang te blijven zonder er uit te kunnen dus maken we er een koffiestop van, er zijn zelfs nog een paar springers, leuk om te zien!! We zetten de tomtom op Trysil en rijden maar, onderweg verandert de regen in een heerlijk zonnetje met 20 graden, beter!! Om zes uur zijn we op de camping waar we worden onthaald door Sander, een Nederlandse eigenaar en zijn vrouw. We hebben een prachtig plekje en eten buiten. Boven de bergen doemt een enorme donkere lucht op met een prachtige dubbele regenboog dus uit voorzorg zetten we de spullen maar even binnen, geen overbodige luxe want even later bereikt de bui ons veld… Nu zitten we in een heerlijk zonnetje, we gaan straks even bij de receptie kijken want daar hebben ze prachtig glaswerk en verder spelen we een spelletje, maken een logikwis en woordzoeker, wandelen wat en vieren gewoon lekker vakantie!!! Morgen gaan we naar Zweden, naar Idre waar we als het goed is de rendieren in het bos kunnen zien huppelen en misschien wel een eland of bruine beer. Maar één ding zullen we nooit vergeten aan Noorwegen en dat is haar prachtige, imposante, niet te evenaren natuur…… (zucht) en het vrij zijn van muggen, die hebben we namelijk niet gemist en die zijn hier in Trysil volop aanwezig maar ja dat weten we en dat hoort erbij, mooie gelegenheid om onze anti muggenmiddelen te testen en onze mepsnelheid :).