Cork
We vertrekken op tijd naar Cork, Kim heeft wat bezienswaardigheden opgezocht en een route uitgestippeld. De dingen zitten nogal ver uit elkaar dus wordt het een tour met Campie. Ook hier overal
balken boven de weg maar bij de eerste bezienswaardigheid, een soort heelalcentrum zijn de balken open omdat er allemaal vrachtwagens staan met stroom en filmapparatuur dus kunnen wij er ook
parkeren. Das mooi maar blijkt weinig zin te hebben want het is gesloten wegens filmopnames (haha).
Op naar het volgende adres, het stadion van de voetbalclub uit Cork. We rijden en komen in een woonwijk terecht, we zien wel de lichtpalen maar niet hoe we er kunnen komen. Uiteindelijk komen we
terecht op het parkeerterrein van de Aldi en vandaar uit lopen onze 3 musketiers naar het stadion toe. Ze zijn met 10 minuten terug, ze konden bijna niks zien omdat de poort dicht was en het is
niet veel groter dan bij Succes...
En dat is dan een Ierse eredivisieclub ala Feyenoord of PSV. Het moge duidelijk zijn, voetbal is hier geen populaire sport dat is cricket in Ierland. Maar dat was dus bezienswaardigheid 2 die niet
geheel volgens plan verliep. We doen gelijk even de nodige boodschapjes en dan op naar punt 3 de Engelse markt. Een mooie hal waar groenten en andere levensmiddelen als specerijen worden verkocht.
Maar raad eens wat? Geen parkeerplek in het centrum en daarom heen te vinden waar een hoger voertuig kan staan. We rijden wel voor de hal langs en door de winkelstraten maar daar blijft het bij. Ik
heb wel besloten nu dat als we een stad groter dan Den-Helder willen bezoeken we dit voortaan met het openbaar vervoer gaan doen vanaf een plek buiten de stad. Dit werkt gewoon niet en dat is
jammer. Punt 4, een oude gevangenis wat een mooi oud gebouw is en punt 5 de universiteit liggen dicht bij elkaar. Maar mijn hemel wat staat het verkeer overal vast. Het duurt en duurt, we worden er
baldadig van. Ik zit achterin want Kim doet de navigatie en begin vast aan ome Leo de winkelmuis. Teun is aan het mensen spotten en ziet een mevrouw in een te strakke jurk en geeft haar de titel
paarse rollade. Er loopt een flamingo langs, of te wel een mevrouw met roze haren en een man met moker lelijke schoenen. Nou ik ben weer bijgepraat hoor...
De universiteit is een soort van het Ierse zusje van Gideons universiteit en een heel mooi oud gebouw en ook de gevangenis is mooi om te zien. We zijn inmiddels wel klaar met de drukte en besluiten
naar de ring of Beara te rijden. De Ierse buurman heeft ons vanmorgen verteld dat we die zeker niet over moeten slaan. Hij vindt het de mooiste route van de drie ringen. De hele atlantic way is
mooi, zeker in het noorden, daar komt hij vandaan. De oostkant kunnen we zo naar beneden kachelen want daar is geen moer aan volgens hem. Zeker met mn broertje gebeld want die zei precies hetzelfde
(haha).
We rijden onderlangs en stoppen nog even in het prachtige plaatsje Timoleagh waar een mooie oude ruïne staat en dan is het al weer tijd om een overnachtingsplek te zoeken. We vinden er weer een aan
een haventje waar nog een aantal campers staan, met voorzieningen voor campie en een toilet voor ons, helemaal top weer, er is veel reuring van de camper en bootjesmensen, gezellie....
Op naar het zuiden
Op naar het zuiden, we rijden richting Cork, na Dublin de grootste stad van Ierland en kijken onderweg in het stadje Cobh rond en vinden de steiger waar de Titanic voor het laatst heeft aangemeerd voor zijn grote reis en we weten allemaal hoe dat is afgelopen. De steiger is ook aardig afgetakeld. Het weer is wisselvallig. In Ierland beleef je 4 seizoenen in 1 dag maar dat houdt het spannend. Vandaag was voornamelijk een rijdag, het is inmiddels eind van de middag en we besluiten een slaapplek te zoeken. In de buurt van de haven is een betaalde camperplek, je hebt er water en kunt het toilet er legen, ideaal dus daar parkeren we Campie naast een palmboom, helemaal leuk. Er ligt een groot cruiseschip aangemeerd en nee er staat geen titanic op. We eten, kletsen, doen spelletjes en dan gaan we tukken. Morgen naar Cork....
Nieuwskierige agies
Pleisterdag vandaag, we slapen uit, het is een beetje wisselend weer. Af en toe een spetje dus was onder de luifel en dan weer zon dus was weer op de wind. Jacco is wandelen, kim en Gideon kijken
serie in de tent en Teun is aan het chillen in de alkoof en ik laat dus de was uit. De nieuwe Ierse buurman, al behoorlijk op leeftijd, loopt langs en zegt dat ik goed bezig ben, nou dat vind ik
zelf eigenlijk ook wel (haha). Als ik binnen aan tafel zit te schrijven, nog steeds in mijn Pyama, steekt er plotseling een hoofd naar binnen tussen het kattenstaartengordijn door. Het is buurman:
hoe we hier zijn gekomen uit Nederland en wat we gaan doen. Joh nu staat er ook al boven de camperdeur dat ik in ben voor een praatje...
We kletsen even wat, hij zegt dat Ierland mooi en goedkoop is en dan gaat hij weer verder. Het liekt Wieringen wel zeg, niewskierige aagies (haha). Maar het kan nog erger, Jacco loopt rustig zijn
rondje als er achter hem een auto aan komt en naast hem komt rijden, het raam gaat open, aan het stuur zit een man van een jaar of zestig, naast hem een oude man en achterin een oude vrouw. De
bestuurder zegt: Hi, die oude dame achterin, hij wijst naar de oude dame, wil weten wie u bent en wat u aan het doen bent. Het is goed dat ik niet mee ben want ik had op zeker in mn broek gepiest.
Ik ben Jacco, kom uit Nederland, ben op vakantie en loop een rondje hier. De oude vrouw is tevreden met het antwoord en weg rijden ze weer. Nou dat is toch om te gieren... We lunchen met verse
aardbeitjes van de boerderij, geen opgejaagde kweek, geen grote waterige vruchten maar zongerijpt en vol smaak zoals een aardbei bedoeld is. Ze doen me denken aan de aardbeitjes van opa Kok die we
altijd samen plukten in de tuin. Frambozenaardbeien noemde opa ze altijd en zo smaken deze ook... heerlijk!! We gaan allemaal nog even douchen zodat we de was nog even weg kunnen draaien en weer
schoon voor zijn. De schoonmaakster is bezig in het damestoilet en vraagt of ik aan de andere kant van de schuur wil douchen. Tuurlijk geen probleem. Er is een rij douches, aan de bovenkant open
met uitzicht op het dak van de loods. Achter de deur zit een langwerpige ruimte met in het midden een douchegordijn. Daarachter zit de douche. Het is basic met 3 haken voor je kleding een spiegel
met plankje er onder en de douche is eenvoudig met de koperen leidingen in het zicht. De muren zijn van grijs geschilderd beton en via het dak van de loods komt de klimhortensia naar binnen en
groeit de douche in. Ik vind het prima, de straal is zacht maar warm dus helemaal goedgekeurd wat mij betreft. Als ik klaar ben kom ik de schoonmaakster tegen en ik zeg haar dat het er netjes uit
ziet. Ze vertelt dat ze uit Slowakije komt, dat haar dochters en de kleinkinderen hier wonen en dat haar man in Slowakije werkt en af en toe over komt naar Ierland. Volgende week gaan ze met de
hele familie naar Slowakije want dan wordt hij zestig en dat is groot feest. In oktober gaat ze helemaal weer naar huis om dan volgend jaar weer terug te komen. We kletsen nog wat, ik wens haar een
fijn feest en dan gaan we ieders weer verder met onze eigen bezigheden. Jacco heeft de Ierse buurtjes nog even geholpen met het opzetten van hun nieuwe partytent en een rondje over het bedrijf
gedaan. Ze hebben Nederlandse roots. De grootouders zijn in de zestigerjaren geëmigreerd naar Ierland omdat ze hier een groter bedrijf op konden zetten en dat is gelukt. Ruim 40 ha waarop ze fruit,
voornamelijk appels telen en daarvan sap, jam en cider maken. Ondertussen zie ik door het raam bij een caravan verderop opa pantoffels schuivelen, een oude man met van die echte opa pantoffels, die
helemaal dicht zijn, mijn opa had ze ook altijd. Hij is met ik denk zijn twee zoons die er allebei een beetje zonderling uit zien. De ene slaapt in een tentje en de ander in de caravan. Een
schattig tafereel. We buigen ons nog eens over de kaart en besluiten om toch eerst naar beneden te gaan naar het Zuid Westen want dat schijnt heel mooi te zijn......
Op naar Ierland
We gaan varen naar Ierland, de prevakantie zit er op en we gaan nu echt beginnen. 13.10 uur varen we en we moeten uiterlijk 12 uur ingechecked zijn. Het is nog zo n 20 minuten van de pub naar de
boot dus rustig aan starten we op. Nog even boodschappen doen en dan naar de haven. We kunnen al doorrijden naar het loket, we hebben de idbewijzen bij de hand maar de mevrouw wil alleen ons
boekingsnummer.we krijgen een ticket en mogen door. We worden een soort loods ingestuurd en moeten parkeren. Er komt een man in een geel hesje met een detectieapparaat naar ons toe en hij vraagt
Jacco om de motorkap open te doen. We vragen nogmaals wat hij bedoeld want wij verwachtten een binneninspectie en hebben de achterdeur al los. Maar nee.. hij wil echt onder de motorkap kijken. Nou
dat mag ook hoor. Hij speurt de hele motor af, waarschijnlijk op zoek naar drugs want ja daar staat Nederland toch om bekend naast klompen, kaas en tulpen maar nee dat hebben we niet aan boord.
Jacco moet zijn armen spreiden en wordt gechecked met het apparaat en dan mogen we door. Lijn 4, daar staan we nog wel even want de boot is net aangemeerd en moet nog helemaal leeg. We eten een
broodje en zoeken de spullen op die we mee willen op de boot. Drie uur en een kwartier varen dus we kunnen nog wel wat doen aan boord.
We mogen een stukje rijden maar nog niet de boot op, we zijn de derde in de rij en iedereen loopt druk heen en weer met portofoons, een flink staaltje etherdicipline, Ellie Lust zou er trots op
zijn. Dan komt er een touringcar aangescheurd met oudere mensen er in, deze mag direct aan boord, daar was het wachten dus op...
En dan mogen wij ook oprijden. We staan bijna voor aan in de boot dus met uitrijden zijn we snel aan de beurt. Het is inmiddels gaan regenen maar ach daar hebben we geen last van op de boot, dat
beetje water extra in de Ierse zee zal geen problemen geven. Als we naar de lift en de trappen lopen kom ik de dikke man tegen die we eerder zagen lopen in de rij. Hij is met een bus onderweg met
een jongere bijrijder. Het is een Zuid Amerikaans type en de 200 kilo tikt hij zeker aan. We raken aan de praat, hij rijdt door heel Europa om bestellingen te bezorgen. Waar ik vandaan kom, ahhh
Holland, mooi land, hij is er laatst nog doorgereden op weg naar Hongarije, het is er plat en druk maar ze hebben goed spul zegt hij terwijl hij een beweging maakt alsof hij rookt. Ja tuurlijk daar
zijn we weer hoor, Nederland voor al uw drugs (haha). Kim, Teun en Gideon zijn al naar boven en hebben een tafel bemachtigd. Dat is lekker want Kim wil aan haar fotoboek en ik ben bezig met mijn
Jack Sparrow muis. Ik heb geen reisziekte pilletje ingenomen want de zee is rustig dus ik waag het er op. Het gaat prima, ik ben alleen duizelig door de lichte deining van links naar rechts maar
van de golven heb ik totaal geen last, goeie gok. Achter ons zitten Nederlandse mensen, dat had ik al wel gehoord maar opeens komt de mevrouw naar me toe: ik zit al eens een tijdje te kijken maar
wat ben je aan het doen? Hé joh op mijn achterhoofd staat schijnbaar ook: in voor een praatje. Volgens Teun stond het al op mijn voorhoofd omdat iedereen altijd tegen me begint te kletsen of ik
tegen hen. Nou ik vind het gezellig hoor, ik vertel van de muizenuitdaging en ze vraagt of ik foto s heb van nog andere muizen. Ze vindt het super leuk maar haar ogen zijn echt te slecht voor dit
priegelwerk. We raken aan de praat over reizen, zij zijn ook fan van scandinavië en ze heeft een zus in Noorwegen die glas in lood werk maakt in haar atelier. Nu zijn ze onderweg naar de ring of
Beara om daar te wandelen. Ze wandelen van B en B naar B en B en de bagage wordt voor hen gebracht. En ze zijn ooit op de fiets naar de Noordkaap geweest. Wat een sportiviteit...
De tijd gaat best snel en we mogen weer terug naar Campie, dek 2, geen idee welke deur we moeten hebben. Dan zie ik mijn dikke vriend lopen, hij weet wel welke deur we moeten hebben dus ik volg.
Hij gaat zn bus zoeken op de derde verdieping , dus ik roep hem dat hij nog een etage lager moet. We springen weer in onze ouwe trouwe diesel, mijn obesitasvriend en ik zwaaien nog even naar elkaar
en dan mogen we rijden. Voor het eerst in Ierland, ik ben benieuwd. Het spettert een beetje en het eerste stuk is vrij vlak. We rijden dwars over zeg maar, richting de westkust. Ruim 400 km is
Ierland in de breedte, voor onze begrippen een klein stukje want in Scandinavië zijn de afstanden veel groter. We hebben een camping gevonden iets voor de helft, the Apple, ze hebben boomgaarden en
maken zelf appelsap. We worden vriendeliijk ontvangen en krijgen een fles appelsap als welkom. In de ene loods is een winkeltje gemaakt en in de andere loods zijn toiletten, douches,
picknickbanken, een afwasplaats en en en een poolbiljart. We mogen zelf een plekje zoeken en vinden een mooie plek onder de bomen. We blijven 2 nachten zodat we de was kunnen doen en even
uitrusten.....
Meneer Reimpie en de maan
Verder gaat de reis richting boot en we rijden en rijden en het is druk want we rijden om Londen heen, langs Bristol over een imposante brug en dan zijn we in Wales. Ik heb goede herinneringen aan
Wales, vriendelijke mensen, mooi landschap....
Het landschap verandert, we krijgen heuvels en het is heerlijk weer, 25 graden met een zonnetje en zo tuffen we met open ramen door. We belanden in de file en naast ons rijdt een cabrio met jonge
jongens er in, ze roepen naar ons en vragen hoe onze reis is, Jacco steekt zn duim op uit het raam en verder rijden we weer. Aan mijn kant kijk ik in het vriendelijke gezicht van een jonge man, hij
zwaait en uiteraard zwaai ik terug. Het lijkt misschien niet veel voor te stellen maar dit vind ik nu gouden momentjes, gewoon even een vriendelijk gebaar naar de medemens. Wales is echt anders dan
Engeland en Schotland trouwens ook, ik snap heel goed dat zij zich niet Engels voelen. Waar de Engelsen gereserveerd zijn, zijn de Welsh people en de Schotten vriendelijk, open en heel relaxed. De
Laplandmentaliteit, ik hou er van... De heuvels worden steeds groener, weiden met schapen en koeien en de wegen varieren van een smalle 2 baansweg tot een smal weggetje waar je elkaar alleen kunt
passeren bij speciaal aangelegde inhammen. Er zijn wegwerkzaamheden met aan weerskanten een verkeerslicht, de overkant heeft al lang rood maar wij ook nog steeds. Wij wachten netjes, dan komt er
een mevrouw uit het huis om ons te vertellen dat ie de hele dag al rood is en dat we mogen rijden. Dusss rijden we door rood. Ik zou waarschijnlijk een brief aan het verkeerslicht hebben gehangen
maar deze dame komt het steeds persoonlijk melden, hoe leuk is dat? En verder... heuvel op en heuvel af, 14% en zelfs 20% helling en uiteindelijk rijden we het plaatsje Puncheston in op zoek naar
onze slaaplek voor vannacht. Alweer een pub, je zou er bijna iets van gaan denken... het dorpje slaapt, het lijkt wel of we de jaren 70 in rijden. De tijd heeft hier stil gestaan, we zien nog geen
pub en toch moeten we er bijna zijn. Toch twijfelen we er niet aan dat hier een pub zal zijn want in elk dorpje, hoe klein ook zit een kerk en een kroeg. En jawel daar is ie hoor: Drovers arms, het
is een kleine pub en we vragen aan de eigenaar of we bij hem mogen overnachten. Geen probleem we mogen Campie op het parkeerterrein zetten. Dat valt nog niet mee want het is niet zo groot en het
staat vrij vol maar t lukt. Na het eten gaan we een drankje drinken en poolen want er staat een poolbiljart en dat vinden wij toevallig heel leuk. We drinken wat buiten aan de picknicktafel en dan
openen Jacco en ik de poolcompetitie. We lopen de pub binnen, die ongeveer zo groot is als onze woonkamer. Links staat de pooltafel, een tweezitsbankje met daarboven een plank op hoofdhoogte met de
trofeeën van poolen en darten. Er is een ongebruikte haard met schoorsteen waarop foto s van de omgeving hangen, naast de bank staat nog een tafeltje gepropt met krantjes over wat er in de buurt te
doen is. Er ligt een dikke laag stof op wat me niet verbaast want ik denk niet dat hier veel buitenlanders komen. Wat overigens heel jammer is want dit zijn zulke leuke plekjes, lokaal,
vriendelijke mensen, geen toeristische toestanden, ik zoek er juist altijd naar. Op rechts is de bar met daarachter de barman, stevige man op crocks en aan de bar zitten drie stamgasten. In de hoek
zit een oude man op zijn mobiele telefoon, het is dat zijn vingers bewegen anders zou je denken dat hij dood was of een wassen beeld, daarnaast een druk babbelende oudere dame en op de andere hoek
een man die me doet denken aan Dhr. Reimers, de etiquette meneer van Herman den Blijker, hij zegt op kroegentocht te zijn en is heel vrolijk. Achter de barkrukken zijn nog een tafeltje en twee
kleine fauteuils gepropt en meer past er echt niet in. Achter een deur is de gang naar de toiletten en het huis van de barman, waar ook nog 3 B en B kamers zijn. Het ziet er verwaarloosd uit van
buiten maar binnen is de sfeer gemoedelijk en warm en daar gaat het uiteindelijk om. Reimpie gaat naar het toilet, 3x in 20 minuten, veel gedronken zeker of een vergrootte prostaat kan ook. Hij
komt fluitend weer terug, zo n irritant fluitje, net als die van Teun. Volgens Teun is t de opa van zijn fluitje, ha ha zou zomaar kunnen. Wij poolen ondertussen gezellig door, Teun heeft inmiddels
mijn keu ingepikt. Reimpie loopt naar buiten en komt opgewonden weer naar binnen: iemand eet de maan op!! Zooo maat, hoeveel pinten heb jij al binnen dan? Maar nee... er is een maansverduistering,
gedeeltelijk dan en het lijkt inderdaad alsof iemand er een hap uit neemt. We moeten allemaal mee naar buiten om het ook te zien, fantastisch wat een kerel!!
Even later komt hij naar de poolhoek, gooit een muntje in een kastje en grut wat aan de knopjes en opeens klinkt er muziek. Het blijkt een semi moderne jukebox te zijn waar nu een gezellig bij de
pub en het dorpje passend muziekje uit komt. Hij loopt naar de deur en drukt op een losbengelende schakelaar en ja hoor, nu is er ook muziek bij de bar. Ik geniet me gek, helemaal leuk. De dode man
in de hoek beweegt inmiddels ook meer dan zijn vingers en blijkt zelfs te kunnen praten, de tetterende mevrouw is naar huis en Reimpie geniet van de muziek. Wij drinken nog een drankje, spelen een
paar potjes pool en vertrekken nadat we de mannen welterusten hebben gewenst richting Campie waar ik nog even nageniet van dit lokale tafereel......
Vliegtuigspotten en konijnensloffen
We doen rustig aan vandaag. We eten het ontbijt lekker buiten en de vliegtuigen gaan ook al weer in grote getalen de lucht in. Onze buurman blijkt een heuse vliegtuigspotter te zijn. Hij heeft een
nagelnieuwe camper met voortent er aan. Hij heeft in de voortent een tafeltje met daarop een laptop, een dik vliegtuigboek, zijn mobiele telefoon en een notitieboekje en zo houdt hij alles
nauwkeurig bij over de opstijgende vliegtuigen. Nou een betere plek dan hier kan hij zich niet wensen. Zijn vrouw heeft konijnensloffen. Niet dat jullie iets hebben aan deze info maar ik vind ze
schattig...
En ze heeft een elfje waarvan ze foto s maakt, in de boom en op de voortent, dat is vast haar hobby, wij vinden niks gek alleen heel bijzonder. Enne ik maak tenslotte muizen die ik ook op de foto
zet en fotografeer Kiki de beer voor de oppaskindjes dus ik zeg niks....
Opeens hoor ik een zwaar geronk, vast een groot toestel, buurman komt naar buiten gespurt, ik weet het zeker, als buurman er voor naar buiten komt dan is ie bijzonder hoor. En jawel daar is ie...
een hele dikke grote kist van de Emirates. Het is besmettelijk, ik begin ook al vliegtuigen te spotten. Na de lunch gaan we op pad naar ik weet nog niet waar, we zetten tommie op Fishguard waar we
woensdag de boot hebben en zien wel hoe ver we komen. Onderweg krijgen we het verlossende bericht met de uitslag van Kims tentamen. Ze zit er een beetje over in want hij ging niet heel lekker en
als ze hem moet herkansen moet dat op 1 augustus en dan zitten we nog in Ierland en moet ze dus terugvliegen. Maar hij is gehaald met een 8.5 dussss we blijven compleet. We vieren het met een dikke
magnum bij het tankstation... weg stress... vakantie!!
We zoeken een plekje bij Brittstops en komen terecht bij een pub, de six bells in Penmark. De pub is gesloten op maandag maar we kunnen er gewoon op het parkeerterrein staan naast de wei met
paarden, helemaal goed. Het was wel een uitdaging om er te komen, het laatste weggetje was zo smal dat we aan beide kanten met de spiegels door de hagen reden. Normaal hang ik uit het raam om te
zien wat er in de bochten komt aangezien Jacco aan de verkeerde kant zit maar dat is nu geen optie. We konden niet eens uitstappen al zouden we gewild hebben. Ik hou van deze weggetjes, ze leiden
vaak naar mooie plekken en natuurlijk kwamen we een auto tegen maar de mensen zijn hier behulpzaam en dus reden ze achteruit en maakten ruimte voor ons....
Teundag
Hallo hallo, hier zijn we dan eindelijk weer, het bereik in Ierland is uitermate wisselvallig en wij gaan graag buiten de gebaande paden dus dat helpt ook niet mee en wifi is nog schaarser dus we
moeten de momenten pikken. Maaar we zitten nu op een camping in de stad met bereik en ook nog wifi dusss hier komen ze aan.
Teundag vandaag, we gaan naar het stadion van de seaguls waar Alireza Jahanbakhs speelt, die voorheen bij AZ speelde. Een favoriete speler van Teun en Maartje, Teun wil graag een shirt kopen en het
stadion bekijken dus op naar Brighton. Teun scoort zn shirt en dan gaan we richting stadscentrum maar zoals gebruikelijk in Engeland valt parkeren niet mee, overal latten boven de weg op 1.95 meter
om te voorkomen dat Gipsy's hun kamp opslaan. Uiteindelijk zet jacco ons uit op de pier en gaat naar een parkeerplek buiten het centrum. Kim heeft een Chockywockydoodah gespot waar ze hemelse
chocolade taartstukken verkopen voor 7 euro per stuk maar dan krijg je ook nog losse choco erbij, nou voor die prijs mag er wel n hele doos bonbons bij (haha) maar goed, ik wil t wel ns meemaken
dus straatje omhoog en weer naar beneden en weer omhoog maar hé voor chocolade is geen moeite teveel en zo lopen we vast wat caloriën eraf. Kim ziet de winkel maar t is heel donker binnen, hij is
dicht, nou dicht op zondag? Nee dicht voor altijd want ze zijn failliet, goedddd hoe vul ik dan mn verbrande caloriën weer aan... niet zo vreemd trouwens hoor als je 7 euro voor n punt taart vraagt
dat het geen storm loopt en je dus failliet gaat dus geen chockywockydoedah maar chockywocky toedeloe voor ons. Kim en Gideon gaan zelf de stad verder in en ik ga met Teun op stap en als je met
Teun op stap gaat beland je in een sportwinkel, een actionachtigewinkel en in een eettent bij voorkeur de Subway dus we werken ze inderdaad alle 3 af en zo eet ik een hele gezonde bak rauwkost ipv
chocoladetaart, ook lekker...
Jacco heeft zich inmiddels bij Kim en Gideon gevoegd en ook zij hebben een Subway gevonden, ze nemen een broodje en eten het lopende voort op. Ze worden vergezeld door brutale meeuwen, Jacco houdt
een stukje brood omhoog en de meeuw pikt t zo uit zn hand maaaar hij krijgt ook iets terug... een lekkere dikke meeuwenflats van boven op zn koppie via zn rug druipend naar beneden, dat wordt n
schoon shirt voor Jacco en een droge broek voor Kim want die komt niet meer bij van het lachen (haha) Teun en ik zijn niets vermoedend aan het mensen kijken op de pier en Teun gaat nog even bij het
water kijken. De rest is inmiddels weer bij de camper en Jacco is opgefrist en ze pikken Teun en mij weer op bij de pier.
We gaan vandaag voor een camping want na 2 dagen wild staan is het echt tijd voor n douche en legen en vullen van de tanken. Het wild staan is erg leuk, het contact met de mensen, overal hebben ze
tips voor bezienswaardigheden en slapen gaat ook prima. Kim en Gideon bovenin, Jacco en ik op de 2 persoonsplek en Teun op het eenpersoonsbed. En je maakt nog eens wat mee. Midden in de nacht
schiet Teun overeind, ogen open: ik heb Hitler gevangen. Jacco en ik liggen in een deuk. Als je dat nou 80 jaar geleden had gedaan had t wellicht een hoop ellende kunnen voorkomen...
De douche op de camping is ook altijd een dingetje, we zijn al veel variaties tegen gekomen in de loop der jaren. Zo is dit een heel aangename verrassing. Het is een hele cabine met douche, toilet
en wasbak en dan kun je ook nog kiezen uit stortdouche of sproeier, wat een luxe!!
De overtocht
Om 8 uur zit ik aan het ontbijt, de deur bij de Oostenrijkse buren gaat open. Opa Hansie stapt op blote voeten de camper uit, in een slobberende boxershort, zo een waarin je alles ziet bengelen ? met daarboven een met liefde gekweekte maar veel te dikke buik. Hij stampt 2 meter heen en weer terug in het gras en gaat weer naar binnen. Misschien slaapwandelde hij wel ? 129 km tot de boot, we vertrekken op tijd, misschien kunnen we wel eerder met de boot mee. Als we er bij een benzinestation even af geweest zijn en de snelweg weer op willen draaien staan daar twee politieagenten. Owww jee... wegen? Nee.. blazen, om 10.45 uur, das vast een Belgenmopje ? maar nee hoor, ze zijn serieus. Ik moet moeite doen om niet te lachen, wat een raar tijdstip... eee polleke, wa zijde gij ant doen gast? Denkt ge da we om dezen tijd al pintekes pakken? Komt in me op maar ik zwijg natuurlijk, want wij zijn te zwaar beladen ? tegelijkertijd hoor ik achter me zoemen: hé meneerke, wille gij uwen ochtendlucht efkes goe in mijnen neusgaten blazen? Dat helpt niet echt om serieus te blijven Teun ?? Jacco blaast ondertussen zijne ochtendlucht in een trechtertje en..... goe natuurlijk!! Om 11.30 uur zijn we bij de boot en rijden door om in te checken, de paspoorten worden bekeken en we krijgen een ticket voor de boot van 12 uur, yess das lekker, 4 uur eerder over!! En door naar t volgende raam, net de Mac. Weer worden de paspoorten gecheckt, nu met ons hoofd er bij. Goedgekeurd en doorrrrr. De volgende halte is de illegale passagierscheck. Personenauto's links en kofferbak open en campers rechts en dan komen ze binnen. Eerst kijkt hij in de wc, keukenkastjes (wist niet dat daar ook iemand in past), kledingkast, alkoof uitgebreid, alle banken, nou dat is geen half werk hoor... we mogen door de boot op maar die is vol, er is nog een plek rechts naast een grote vrachtwagen maar we kunnen er niet langs. We worden verzocht achteruit te rijden en hoep we staan weer op de kade. Dan komt de grote vrachtwagen achteruit en stuurt rechts de hoek in en wij mogen op zijn plek staan. Maarrrr er moet nog een camper bij, nou er is geen hogere wiskunde voor nodig om te zien dat dat niet past. Er wordt gepast en gemeten, vooruit en achteruit en dan komen de bootmannen ook tot de conclusie dat het niet past en wordt de vrachtwagen op het achterdek geparkeerd. We kunnen, even applaus overigens voor de vrachtwagenchaffeur ?? het is gelukkig een rustige zee dus we komen zonder pilletjes aan de overkant en zien de imposante white cliffs van Dover opdoemen. We zetten de tomtom op Brighton en rijden vast een stuk die kant op. Een slaapplek vinden valt daar niet mee, alle campings zitten vol maar gelukkig hebben we de Brittstops waar je bij bedrijven mag overnachten. En zo belanden we op de parkeerplaats van een pub, de sportmenspub in Goddard Green. Naast ons is een weiland met een volkstuintje, er huppelen 4 konijntjes en er zit een mereltje op het hek, het zonnetje schijnt het is 23 graden, wat meer kan een mens zich wensen... fantastisch ? na het eten doen we nog een drankje op het terras van de pub, het lijkt wel vakantie....